فلزیاب بلای جان میراث فرهنگی

از دست شدن دوستان ، غربت است . [نهج البلاغه]

ارزش نیوز

صفحه اصلی پیام‌رسان پست الکترونیک شناسنامه RSS Atom پارسی بلاگ پارسی یار

فلزیاب بلای جان میراث فرهنگی

فلزیاب یا به عبارتی گنج یاب زمانی کم بود و ممنوع ولی به یکباره در دوران اصلاحات این وسیله فراوان و آزاد شد و تبلیغات گسترده ای در سراسر کشور برای فروش آن صورت گرفت که هنوز هم گویا ادامه دارد. لذا بحث بیرون آوردن اشیاء زیرحاکی بالا گرفت و عده ای فرصت طلب و سودجو که شاید عوامل اصلی آنها در بعضی از مسئولین وقت بودند فعال شدند. برای نمونه به یکباره یک فرزند قناد که در دوران اصلاحات به پست و مقامی در یزد رسید دارای گنجینه هایی از اشیاء قیمتی شد و قسمتی از یک محموله سنگین آن هنگام خروج از کشور لو رفت که معلوم نشد چه شد چرا که گفتند خاتمی وساطت کرده بود! به هر حال این آقا در یزد موزه ای منحصر به فرد به نام خود بر پا نموده و به عنوان شاهکار مطرح است اما اینها از کجا آمده و بقیه اش به کجا رفته به کسی مربوزط نیست.

اگر چه از قدیم بحث دست یافتن به گنج بین مردم یزد به واسطه قدمت دیرین مناطق مسکونی مطرح بود ولی هیچگاه عملاً به این داغی چند سال گذشته نرسیده و هنوز هم می بینیم که عملیاتهای حفاری توسط شبکه هایی صورت می گیرد. جدای از شهر یزد شهرهایی چون مهریز نیز که از قدمتی دیرینه و دارای آبادیهای متعدد است همچنان آماج حفاریها و بیرون آوردن اشیاء عتیقه است و با توجه به کوچک بودن محلات عواملی که در این زمینه فعال بوده و جاهایی که حفاری می کنند زبانزد است و این شبهه را ایجاد می کند که این افراد با چراغ سبز مسئولین اطلاعاتی چنین اقداماتی انجام می دهند. اگر چنین باشد چه توجیه قانونی در این زمینه وجود دارد و اگر فرض را بر این بگیریم که آقایان اطلاع ندارند! آیا مصیبتی بالاتر از این می شود که هر کسی بداند الا آنها که باید بدانند؟! با این احوال از مسئولین قضایی که انتظاری نیست چرا که در زمینه کشف و پیش گیری از وقوع جرم که وظیفه قانونی شان است بسیار ضعیف عمل می کنند!؟ اما امیدواریم ریاست محترم جمهور که به جنگ مافیای ثروت و قدرت رفته در این زمینه نیز وارد صحنه شده و از میراث فرهنگی ملت ایران پاسداری نمایند.