حجت الاسلام والمسلمین روانبخش دست دادن خاتمی با زنان ایتالیایی را عمدی و در جهت شکستن هنجارهای دینی دانست.

به گزارش انصارنیوز دبیر سیاسی هفته‌نامه پرتو، پنج‌شنبه (31/3/86) در جمع جبهه حامیان دولت اسلامی در مشهد گفت: متاسفانه جریانی در داخل کشور قائل به این هستند که احکام اسلام و دستورات قرآن و اهل بیت علیهم‌ صلوات‌الله خصوصا احکام سیاسی و اجتماعی، مربوط به زمان خاصی است و در این زمان و شرایط قابلیت اجرا ندارد. روانبخش ادامه داد: اخیرا "محسن کدیور" در "سمینار حقوق بشر در دانشگاه مفید قم" مقاله‌ای با عنوان "اسلام تاریخی و اسلام معاصر" ارایه کرده و در آن حرف‌هایی به شدت از حرف‌های کسروی تندتر و با بسته‌بندی جدیدتر زده است. در این مقاله گفته شده؛ اسلام بر اساس کتاب و سنت و برگرفته از قرآن و سخنان اهل‌بیت، اسلام تاریخی است و این اسلام دوره‌اش تمام شده، در مقابل اسلام معاصر اسلام سازگار با سکولاریزم و اعلامیه‌ی حقوق بشر می‌باشد و مبنای آن "عقل" است. به عنوان نمونه می‌گوید عقل حدود و احکامی که مربوط به زنان است مثل دیه، ارث، حجاب و ... را نمی‌پذیرد!

دبیر تشکل نخبگان حوزه و دانشگاه گفت: این حرف‌های ضداسلام از جانب کسانی زده می‌شود که از روی کار آمدن دولتی در  اشاعه و ترویج فرهنگ امام (ره) و اسلام ناب محمدی (ص) کوشاست، احساس خطر کرده‌اند تا زحمات 16 ساله‌شان در دین‌زدایی از بین نرود.

وی گفت: مخالفان دولت اسلامی در هنجارشکنی دینی به دو دسته فعال در نظر و عمل تقسیم شده‌اند. نظریه‌پردازان بر کرسی نظریه‌پردازی این مطالب را ارایه می‌کنند و دسته دوم در عرصه‌‌ی عمل قبح اعمال ضداسلامی را می‌شکنند. یک چهره‌ی روحانی با لباس و عمامه‌ی سیدی به نامحرمان دست می‌دهد، از طرف دیگر در روزنامه‌های این جریان، تجزیه و تحلیل‌هایی منتشر می‌شود که جای تامل دارد و حتی از ارتکاب این عمل نیز بدتر است.

حجت الاسلام والمسلمین روانبخش افزود: دفتر آقای خاتمی دست دادن با زن نیمه عریانی را که خود آقای خاتمی به سوی او رفته و دست می‌دهد، حکم ثانوی می‌داند! "فاضل میبدی" در مقاله‌ای در روزنامه هم‌میهن (یکشنبه 27/3) با عنوان "مساله دست دادن" می‌نویسد: «حرمت دست دادن با زن در کشوری که جزو عرف و عادات آن کشور به حساب می‌آید مورد اتفاق فقها نیست و برخی فقها آن را بی‌اشکال می‌دانند»!! "مصطفی ایزدی" در سرمقاله روزنامه همبستگی (چهارشنبه 30/3) با عنوان "دست دادن به زنان غیرمسلمان" به دنبال اثبات این است که بگوید: در کشورهای خارجی اگر زنان دست دراز کنند و ما دست ندهیم، این وهن اسلام است، اشکال دارد و باید فقها این فتوا را عوض کنند تا در جاهایی که دست دادن عرف است این عمل مانعی نداشته باشد!

دبیر سیاسی هفته‌نامه پرتو تاکید کرد:‌ در مقام عمل شخصیت طراز اول مدعیان اصلاح‌طلبی با این که می‌بیند فیلمش برداشته می‌شود و ممکن است بعدا پخش شود، با زنان نیمه عریان دست می‌دهد و برای شکستن هنجارهای دینی "خودسوزی" می‌کند، و افراد قلم به دست نیز وارد میدان شوند برای توجیه کردن که "اسلام تاریخی" گذشت!

استاد مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) در پاسخ به این شبهات گفت: آن چه که در شریعت مقدس آمده، امام (ره) از آن تعبیر کردند به اسلام ناب محمدی (صلی‌الله علیه و آله و سلم) و فقه آن را تعبیر کردند به فقه جواهری و فقه سنتی. امام (ره) هیچ‌گاه اصول و ضروریات دین و فقه جواهری را فدای حرف‌های به اصطلاح روشنفکری نمی‌کردند و التزام عملی به این مساله داشتند و اگر جایی می‌فهمیدند کسی بر خلاف فقه جواهری عمل کرده است به شدت توبیخ می‌کردند. در مقابل اسلام ناب محمدی (ص)، اسلام امریکایی را مطرح کردند، که به نظر می‌رسد "اسلام معاصر" که آقای کدیور و دوستانشان مطرح می‌کنند همان اسلام ناب امریکایی است که بر اساس عقل بشر است و کاری به کتاب و سنت و فرمایشات پیامبر خدا (ص) و اهل بیت (ع) ندارد.

حجت الاسلام و المسلمین روانبخش افزود: قرآن متعلق به همه زمان‌ها و جاودانه است، در جای جای قرآنی که خداوند به عنوان آخرین کتاب آسمانی فرستاده، نوشته شده هدی للعالمین، هدی للناس. این به معنی این است که قرآن در هر زمانی به دست هر کسی و در هر گوشه دنیا برسد، برای هدایت است. تحدی نیز در خود قرآن است که "اگر می‌توانید یک آیه مانند آن بیاورید."،  "اگر این کتاب متعلق به غیر خدا بود، در آن اختلاف‌های فراوان بود"، "شما از علم خیلی کم بهره گرفتید"

وی ادامه داد: پیامبر خدا (ص) نیز فرمودند آنچه که حلال است تا روز قیامت حلال است و آن چیزی که حرام است تا روز قیامت حرام است. اسلام دینی مقطعی نیست که شما بگویید متعلق به زمانی بود و تمام شد و رفت. تا چه زمانی شما می‌گویید حجت بوده؟ تا کی؟‌ چند سال؟ از آن زمان به بعد بشر باید هدایت بشود یا نه؟ یا باید به حال خودش رها شود.

دبیر سیاسی هفته‌نامه پرتو تاکید کرد: در سوره احزاب آمده که هیچ مؤمنی درباره امر خدا و دستور خدا حق مخالفت ندارد، ولو مربوط به خود مردم باشد. کسی که با دستور خدا و پیامبر خدا مخالفت کند گمراه شده گمراهی مبین و آشکار.

حجت الاسلام و المسلمین روانبخش گفت: کسانی که با آوردن اسلام معاصر، می‌خواهند مقابل حکم خدا بایستند، گمراهند. این حرف‌ها را علی محمد باب و کسروی و ... آوردند، ولی مردی هم مثل نواب صفوی پیدا شد و مقابله کرد.

وی افزود: اسلام یک مجموعه‌ی کامل است و اگر ما نمی‌فهمیم دلیل بر این نیست که باید اسلام را کنار گذاشت. آن کسی که می‌گوید احکام اسلام قابل اجرا نیست، نمی‌فهمد و عقلش نمی‌کشد، باید بیشتر درس بخواند تا بفهمد.

دبیر سیاسی هفته نامه پرتو گفت: وظیفه‌ی ما است که در برابر این بدعت‌ها و موضع گیری‌ها در برابر مبانی و ارزش‌های دینی بایستیم و از اسلام ناب محمدی (ص) با تمام وجود دفاع کنیم و پای همه‌چیز آن باشیم. در پای این اسلام و انقلاب بیش از 300 هزار شهید قربانی شده‌اند.

منبع

نویسنده این سطور در یکی از آموزشگاههای آزاد سینمایی کشور، دوره کوتاه کارگردانی سینما را گذرانده است. در حال حاضر هم دانشجوی یکی از دانشگاههای هنری کشور در رشته سینما هستم و ترم دوم این رشته را به پایان برده ام.

با این مقدمه فکر می کنم حق داشته باشم تا در ادعای جناب آقای خاتمی در مورد مونتاژی بودن فیلم مصافحه شان با زنان ایتالیایی خدشه وارد کنم. خدشه ای که در عین حال، احتیاج چندانی به سواد بالای سینمایی ندارد.

البته این خیلی خوشحال کننده است که ارزش های دینی و اخلاقی آنقدر در ایران زنده هستند که یک سیاستمدار، وقتی فیلم دست دادنش با زنان نامحرم منتشر می شود، احساس کند لازم است به جای توجیه، خود را از محتوای این فیلم تبرئه کند. اما از آقای خاتمی که همیشه شعار صداقت با مردم را سر می دهند و ملبس به لباس بزرگان دین هستند انتظار می رفت که به جای ادعای مونتاژی بودن  فیلم، از مردم معذرت خواهی می کردند تا خدای ناکرده علاوم بر لمس بدن نامحرم، به دروغگویی متهم نشوند. دیگر اینکه فیلم دست دادن با زنان ایتالیایی اولین فیلم آقای خاتمی از این نوع نیست. جای این سئوال وجود دارد که ایشان در مورد فیلم جشن هفته نامه چلچراغ و فیلم مراسمی که در سالن «اریکه ایرانیان» برگزار شد چه جوابی دارند که بدهند. بگذریم.

اما در مورد اینکه آیا فیلم اخیر مونتاژ هست یا خیر، باید اول مشخص شود که «مونتاژی بودن یک عکس یا فیلم» به چه معناست؟ اینکه مونتاژِی بودن عکس را هم در سئوالم مطرح می کنم بدین خاطر است که معمولاً به اشتباه، نوع مونتاژ در یک عکس به مونتاژ در یک فیلم، تعمیم داده می شود. اشتباهی که گویا آقای خاتمی هم به دامن آن غلطیده اند. در صورتی که مونتاژی بودن عکس مقوله ای جدا از مونتاژی بودن فیلم است.

مونتاژی بودن یک عکس، یعنی اینکه اجزایی را که در عالم واقع و در لحظه عکسبرداری در کنار هم نبوده اند، در یک تصویر به گونه ای در کنار هم قرار دهند که به نظر بیاید در لحظه ثبت عکس، در کنار یکدیگر بوده اند. این کار را زمانی تنها در لابراتوارهای عکاسی می شد انجام داد ولی امروز به نحوی راحتتر و با شکلی طبیعی تر می توان با یک برنامه گرافیکی کامپیوتری مثل برنامه «فتوشاپ» انجام داد. مثل عکسی که طرفداران جرج بوش در انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا، از جان کری (کاندیدای دموکرات)  در کنار «ساندر لوی»، بنیانگذار کلیسای شیطان منتشر کردند که مشخص شد، مونتاژی از عکس یادگاری  مرلین منسون (خواننده ضد خدا و مسیح) با «ساندر لوی» و عکسی از جوانی «جان کری» است.

اما مونتاژی بودن یک فیلم به چه معناست؟
کنار هم قرار دادن دو یا چند نما (پلان) را که الزاماً وحدت زمانی و مکانی ندارند، «مونتاژ» می گویند. نتیجه این می شود که بیننده تصور می کند این چند پلان بی ربط، در مجموع یک زمان و یک مکان واحد را نشان می دهند. مثلاً می توان نمایی را از یک سیاستمدار که در قسمت تماشاگران یک ورزشگاه نشسته است فیلمبرداری کرد. در عالم واقع، سیاستمدار مثلاً مسابقه فوتبال را تماشا می کرده است، اما در این نما مشخص نیست که سیاستمدار چه صحنه ای را تماشا می کند. صحنه یک مسابقه فوتبال؟ صحنه رقص چند زن؟ صحنه اعدام؟ در این نما، فقط عمل تماشا کردن سیاستمدار را می بینیم.

حالا می توان نمای دومی را که از رقص چند زن در زمین چمن یک ورزشگاه گرفته شده است، پس از نمای مذکور از این سیاستمدار قرار داد و به عبارت معروف «مونتاژ» کرد. نتیجه این می شود که بیننده تصور می کند سیاستمدار به جای تماشای مسابقه فوتبال، دارد رقص زنان را تماشا می کند. نمونه ای از این مونتاژ را در فیلمی که از افتتاحیه بازیهای آسیایی در قطر تهیه شده بود دیدیم. نماهایی از حضور آقای احمدی نژاد در جایگاه تماشاگران با نماهایی از رقص چند زن در افتتاحیه بازیها مونتاژ شده بود. در حالی که بعداً مشخص شد آقای احمدی نژاد در زمان برنامه رقص، در ورزشگاه حضور نداشته است.

پس در مورد یک فیلم، وقتی عبارت «مونتاژ» را به کار می بریم، به طور ضمنی داریم از حداقل «دو» نمای مجزا صحبت می کنیم. اما آیا در فیلم دست دادن آقای خاتمی با زنان ایتالیایی با نماهایی مجزا روبه رو هستیم؟ مثلاً آیا در نمایی تک نفره، آقای خاتمی را می بینیم که برای مصافحه دارد دست خود را جلو می برد و در نمای دوم، نمای بسته ای  از مصافحه یک دست مردانه و یک دست زنانه را که صاحبان آنها در خارج از کادر قرار دارند می بینیم؟

متأسفانه چنین نیست و آقای خاتمی و زنانی که ایشان با آنها دست می دهند در دو نمای مختلف نیستند و کل ماجرای دست دادن در یک پلان دیده می شود. صحبت کردن از مونتاژ در چنین صحنه هایی، صرفاً نا آگاهی ادعا کننده را با مفاهیم بسیار معمولی و ساده سینمایی نشان می دهد. ندانستن این مفاهیم برای کسی که سالها وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است، جداً جای تأسف دارد.

برای کامل بودن بحث لازم است اشاره کنم تنها دو استثناء در مورد مونتاژی بودن «یک» پلان وجود دارد:

1-تکنیک پرده آبی که به پس زمینه فیلم مربوط می شود. مثل فیلمبرداری از سرنشینان یک اتوموبیل در استودیو و قرار دادن فیلم یک خیابان در پس زمینه آن به گونه ای که به نظر بیاید اتوموبیل در خیابان قرار دارد.

2- برقرار نشدن تماس بین سوژه هایی که در یک نما قرار دارند. مثلاً دو فردی که کنار هم نیستند و می خواهیم کنار هم بودن آنها را در «یک» نما نشان دهیم، نباید با یکدیگر دست بدهند یا یکدیگر را در آغوش بگیرند و یا با همدیگر کتک کاری کنند و... در غیر اینصورت طبیعی از آب در آمدن همین یک نما به صرف هزینه ای هنگفت برابر هزینه دو سه فیلم سینمایی از نوع ایرانی آن احتیاج دارد که احتمالاً دست آخر باز هم ساختگی بودن آن قدری توی چشم خواهد زد. صرفنظر از هزینه میلیاردی چنین مونتاژی، متأسفانه سینمای ایران از تکنولوژِی انجام این کار محروم است و تنها کمپانیهای حرفه ای هالیوود از پس انجام آن برمی آیند.

همانطور که می بینیم فیلم دست دادن آقای خاتمی با زنان ایتالیایی در حوزه این دو استثناء نمی گنجد.   منبع

تکذیبیه خاتمی این ضرب المثل را به یاد می آورد: قافیه که تنگ آید شاعر به جفنگ آید

وی با طرح این سؤال که چه شده که مجلس ششمی‌ها امیدوار به بازگشت شده‌اند و برای تصاحب مجلس هشتم تلاش می‌کنند؟ خاطرنشان کرد: آن‌ها در همین مجلس نیز برای گذراندن وقت تریبون مجلس هفتم برنامه‌ریزی می‌کنند؛ راستی فکر کرده‌اید اگر دوباره بازگردند چه خواهند کرد؟

نماینده قائنات یادآور شد: کاش فراموش نمی‌کردیم کسانی که با رای مردم به خانه مردم رفته بودند و از جیب مردم حقوق می‌گرفتند، استعفای دست جمعی داده و با طرح هر روز یک استعفا، فضا را متشنج کرده بودند، عجیب این که برای مخالفت با استعفا، افرادی را انتخاب می‌کردند که همان حرف مستعفیان را بزنند.

قربانی ادامه داد: ای کاش فراموش نمی‌کردیم که این نمایندگان در خانه ملت دست به تحصن گروهی می‌زدند و بعضی وزرا و معاونین آن‌ها بعد از ظهرها به خدا قوت آنان می‌آمدند. همین نمایندگان با دعوت از رسانه‌های خارجی حرف‌هایی به آن‌ها می‌زدند که گویا فردا مردم به کمک آن‌ها خواهند آمد و کار نظام را یکسره خواهند کرد، غافل از آن که مردم دست آن‌ها را خوانده بودند.
این نماینده مجلس اظهار داشت: کاش به خاطر داشتیم که روزی از مجلس ششم نگذشت مگر این که نمایندگان به فحاشی به قوه قضائیه، سپاه، شورای نگهبان و دیگر نهادهایی که آن‌ها را منتسب به دولت نمی‌دانستند، نپرداختند.

وی با یادآوری این‌که این نمایندگان برای دفاع از مجرمین تا آستانه تعطیلی مجلس پیش رفتند، تصریح کرد: یادمان نمی‌رود نمایندگان یک استان به جز یک نفر از آنان استعفای دست جمعی دادند، که بعضی از آن‌ها هنوز هم در این مجلس حضور دارند.

نماینده قائنات خاطرنشان کرد: ای کاش یادمان بود وقتی یک نماینده حرف‌های ناشایستی از تریبون رسمی مجلس ایراد کرد، به نمایندگان اصولگرا اجازه تذکر ندادند و وقتی خبرنگاران از نایب رئیس مجلس پرسیدند که چرا به نمایندگان اصولگرا فرصت پاسخ ندادید جواب داد چون گردنم کلفت است.

قربانی با بیان این‌که بعضی از اصلاح‌طلبان تا آنجا جلو رفتند که با سرزنش آقای خاتمی مواجه شدند و پروژه عبور از خاتمی را مطرح کردند،‌ تصریح کرد: اگر مدیریت آقای کروبی در مجلس نبود معلوم نبود بر سر مجلس چه می‌آوردند.

وی با تاکید بر اینکه اصلاح‌طلبان باید از گذشت خود عبرت بگیرند، تاکید کرد: آن‌ها باید با حضور فعال در انتخابات مجلس هشتم، از افراطی‌گری و ساختار شکنی پرهیز کنند تا به سرنوشت گذشته دچار نشوند.
قربانی خطاب به جریان اصولگرا تصریح کرد:‌اصولگرایان باید بدانند که مردم طرفدار آنان هستند اما پیروزی آنان در گرو وحدتشان است. آن‌ها باید از تجربه انتخابات شوراها بهره جسته و راه اتحاد پیشه سازند.

این نماینده مجلس با اشاره به اظهارات مقام معظم رهبری مبنی بر این‌که «صدای عمومی مجلس ششم با خیلی از مبانی و اصول نظام مغایرت داشت»،‌ خاطرنشان کرد: به گفته ایشان، رفتن به سمت تحریم انتخابات، رفتن به سمت استعفای نمایندگان و اعتصاب در مجلس مسائلی بود که قبل از مجلس هفتم وجود داشت و در چنین فضایی مجلس هفتم روئیده است.    منبع

نوشتن مطلب خطاب به مراجع عظام تقلید، جامعه‌ی محترم مدرسین و روحانیت اصیل و وارسته تمام حوزه‌های امام صادق علیه‌السلام، گام اول بود، و گام دوم نوشتن این مقاله خطاب به دادگاه ویژه‌ی روحانیت است. دادگاهی که برای رسیدگی به جرائم یا اتهامات دارندگان لباس روحانی تاسیس یافته، و دستور تاسیس این نهاد مقدس از سوی حضرت امام سلام الله علیه صادر شده است. پیش از پرداختن به اصل مطلب، پرسش بنیادینی را مطرح می‌کنم که: ادامه

الف - نوشته‌ام را آغاز می‌کنم با این افتخار که بر خاک پاک همه‌ی سرداران اسلام، از حمزه سیدالشهدا علیه‌السلام تا حضرت ابالفضل العباس سلام الله علیه، و از باکری‌ها و زین‌الدین‌ها تا فضلی‌ها و کوثری‌ها و همه‌ی نام‌آوران گمنام و شهدای زنده‌ی انقلاب شکوهمند اسلامی سر تعظیم فرود آورده و آن را مایه‌ی بصیرت چشمانم می‌دانم. چه سردارانی از روحانیت وارسته باشند یا ارتش غیور و قهرمان، چه از جرگه‌ی سپاهیان حمینی سلام الله علیه باشند و یا بسیج، این لشکر مخلص الهی !

ب - دست‌اندرکاران محترم کیهان، خود می‌دانند چرا برای نوشته‌ای که خطاب به آن‌هاست عنوان سرداران بنویسید را برگزیده‌ام.

اما سخن اصلی:

1. صاحبان قلم! یک ملت منتظر آن است که "بنویسید"!  بنویسید، شفاف و صریح و رسا و گویا، بدون توجیه و تفسیر. بنویسید از عمل حرام خاتمی، این دارنده‌ی لباس روحانیت در ایتالیا.

2. مؤمنان در انتظارند که شما بنویسید. این بار صریح و قاطع! این بار که مسأله‌ به اصول‌گرایان مجلس با عملکرد حزب‌گرایانه، بیعت‌ها و دست‌بوسی‌ها مکرر با هاشمی، و هماهنگی و همدلی اقلیت و اکثریت در کارشناسی‌های پی در پی، با تایید و ذوق و اشتیاق اصلاح‌طلبی برانداز، مربوط نیست.

3. مردم به ستوه آمده‌ از "رذیلت‌سالاری گذشته" انتظار دارند که بنویسید، بدون خط‌ کشی و مرزبندی‌هایی از نوع آنچه برای "هاشمی و خاندانش"، "هاشمی و مدیرانش"، "هاشمی و حزب کارگزارانش"، "هاشمی و مریدانش" دارید، بنویسید!

4. آگاهان دردمند به این امیدند که شما بنویسید. بنویسید اما نه با چشم‌پوشی‌هایی از جنس مصلحت‌گرایی، نسبت به تحریف‌گری‌ها و بدعتگزاری‌های هاشمی در مورد قرآن کریم یا ابراز عقیده‌ی فاجعه‌بارش نسبت به امیرمؤمنان علیه‌السلام!

5. خواص منتظرند تا شما بنویسید! اما نه با غمض عینی که نسبت به نظامیان مستعفی دارید. مثلاً ضرغامی در مدیریت خودکامه‌اش بر صداوسیمای ملی تا مرز بروز بیماری آقای دوربینی در او، و میدان‌دهی به اپوزیسیون با عبور از زنده‌کردن چهره‌های محکوم و منفور چون جلایی‌پور و ... و سانسور بیانات مقام معظم ولایت، و تبلیغات سیاسی برای هم‌قطارانش، و تضعیف و تخریب اقدامات و اعتقادات دولت، و بسترسازی عملی در ابتذال‌گرایی بی‌سابقه که اشاراتی ضعیف در "حرف‌های مردم" شما هم دارد. و قالی‌باف در شهرداری الگوگرفته‌ی نعل به نعل از "کرباسچی" و تفکر و رفتار اصلاح‌طلبی دیکتاتورمنش، خانواده‌سالاری از نوع هاشمی، حیف و میل بیت‌المال برای تبلیغات سیاسی از نوع خاتمی، و جمع شدن در حلقه‌ی کارگزاران و مشارکت از نوع اصول‌گرایی اصلاح‌طلب! و "طلایی" که ابتکار طلایی‌اش را در نخستین گام با یک مصاحبه‌ی مشترک با معصومه ابتکار برداشت.

6. انبوه جوانان از نسل سوم در انتظارند تا تا شما بنویسید، نه مطلبی را که به همدلی و همگرایی عسگراولادی و سازمان نامشروع مجاهدین مربوط نیست، و به تجمع احزاب راست و چپ در تقابل با گفتمان مهدوی عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف ارتباط ندارد، و از روشنفکری بی‌حدو حصر جناح راست، به ویژه در "فمینیسم خبر نمی‌دهد که حلقه‌زدن آن‌ها را بر گرد هاشمی موجب آن شده است.

7. آگاهان سیاسی، به ویژه خوانندگان همیشگی کیهان منتظرند که اگر به مصلحت‌ نیست تا به سنجش میان رفتارهای احمدی‌نژاد با خاتمی و هاشمی در ریاست‌جمهوری بپردازید، و اگر منطقی و مستدل نیست تا سفر به سمنان هاشمی و احمدی‌نژاد را در مقایسه ارزیابی کنید، حداقل چند سطر از مطالب سرمقاله‌ی آن روز کیهان با مدیریت مهدی نصیری را پیرامون سفر هاشمی به سمنان چاپ مکرر نمایید. فقط سطرهایی که از تزئین پرهزینه‌ی شهر سمنان خبر می‌داد، بردن چمن‌های آماده از تهران و کاشتن آن در میادین آن شهر، ...  برای ورود سردار خودساخته‌ی سازندگی!

8. بالاخره انتظار و توقع به حق مردم، با هر عقیده و دیدگاه و سلیقه آن است که شما، این بار از شریعت‌سوزی خاتمی، بدون مرزبندی موهوم و مصلحت‌اندیشی‌های غیرمنطقی بنویسید. نه آنگونه که "خاتمی را در دست‌دادن با زنان ایتالیا، نسبت به اطرافیانش هشدار دهید؟!" و نه با تفسیر و کنایه به اطلاعیه‌ی دفتر گفت‌وگوی تمدن‌های او که راهی جز طی طریق مهاجرانی ندارد. و نه به صورتی که گویا "دست‌های صادق خرازی از آستین خاتمی بیرون آمده و آن عمل حرام را انجام داده است." بنویسید که:

جان ملت از اعمال این تعداد دارندگان لباس روحانی اندیشه‌سوز و شریعت‌ستیز، سال‌هاست به لب آمده، بنویسید که: هزینه‌ی سرسام‌آور سفرهای زنجیره‌ای این دارندگان لباس به غرب بدون در نظر گرفتن این اعمال پرداخته نمی‌شود. هزینه‌ای که منابع هنگفت آن کماکان نامعلوم است. بنویسید که ساحت مقدس روحانیت با تئوری و عمل فردی و خانوادگی این افراد سال‌هاست مورد هجمه و خدشه واقع گردیده است.

بنویسید تا مردم بدانند اگر نه به فرموده‌ی شهید مدرس "سیاستمان عین دیانتمان" نیست، اما مانند مسیح(مدیر مسئول...) آن کارگزار قیصر هم، "دیانتمان عین سیاستمان" نمی‌باشد. بنویسید تا مردم بدانند "حداقلی از ترجیح دیانت بر مصلحت و سیاست" در قلم‌های متعهد طراوش دارد.

سرداران بنویسید و مطمئن باشید پیام شهید مظلوم بهشتی را مبنا و فرجامی هست که: "بهشت را به بها می‌دهند و نه به بهانه"!

منبع